سازمان صدا و سیما به دلیل توسعه بی رویه شبکه های دیجیتال و غیر ضروری و همین طور به سبب کاهش بودجه مانند سایر ارگان‌ها با بحران مالی مواجه شد است
البته طبق ادعای یکی از سایت‌ها این سازمان چند بار درخواست کمک مالی از دولت داشته که گویا به دلیل وجود برخی مشکلات و همین طور دلخوری که از حذف قسمتی از سخنان احمدی نژاد در چند برنامه ناشی می‌شود راه به جایی نبرده است.
دلخوری که شاید توجیه کنند بازدید از جام جم و مراسم تقدیر از تلاش جهادی هشت ساله از رئیس جمهور در هفته گذشته هم باشد.
به هر حال صدا و سیما مجبور است تا از بخش بازرگانی و پذیرش آگهی‌های گران قیمت هزینه های خود را تأمین کند.
از آنجایی که چند صباحی ست که در این سازمان عریض طویل هر تدبیر و تصمیم کلانی که گرفته می‌شود بدون حاشیه و رسوایی نیست؛ تدبیر تأمین بودجه از طریق تبلیغات و پخش آگاهی هم از این قاعده مستثنی نشد.
این سو مدیریتی در حالتی رخ داده که پخش آگهی یکی از معمولی و بدیهی‌ترین امور مربوط به شبکه های تلویزیونی است و در عرف تلویزیون داری شأن و پرستیژ یک شبکه به تبلیغات و آگهیهایی ست که از آن پخش می‌شود.
تبلیغ محصولات لوکس آرایشی و بهداشتی که کارایی مفیدی ندارند و معمولاً کلاه‌برداری‌هایی علنی قلمداد می‌شوند سال‌ها ست که در شبکه های ماهواره ای فارسی زبان رواج و رونق دارند و حتی حیات و ممات این شبکه‌ها به آن‌ها بستگی دارد.
تا آنجا که در برخی از این شبکه‌ها هر نوبت پخش بین و میان برنامه ایی این تبلیغات گاهی بیشتر از نیم ساعت طول می‌کشد و به طور مثال پخش یک فیلم سینمایی نود دقیقه ایی با آگهی‌های قبل و بعد و وسطش بیش از پنج ساعت طول می‌کشد.
پخش پرتعداد و طولانی آگهی کرم حلزون از رسانه ملی دلیل شرح تمام این سطور است.
چند وقتی بود که آگهی یک کرم که در آن ادعا می‌شد دارای خواص بازسازی سریع عضو حلزون است مانند کنه ایی به جان پخش شبکه های سیما افتاده و به شرایطی رسیده بود که با یک تغییر کانال بعید بود به پخش این آگهی در یکی از شبکه‌ها نرسید.
تبلیغی که به صورت مستقیم از آن دسته شبکه های ماهواره ایی می‌آمد که وصفش رفت و توجیه پخش آن هم همان کسری بودجه سازمان بود.
تأثیر پذیری سازمان از این شبکه‌ها در حالی بسیار مأیوس کننده است که برخی از آن‌ها امکانات و محیطی کمتر از یک ساختمان دو طبقه دارند.
اعتبار و تکلیفشان با دیگر آگهیهایی چون کوچک کننده بینی و کفش بلند کننده قد و قرص‌های ترک اعتیاد و انواع صابون‌ها و اکسیرهای جوان کننده و … کاملاً مشخص است و هیچ نیازی شرح بیشتر ندارند.
سازمان صدا و سیما از شبکه های ماهوارهایی این چنین آگهیهایی را به عاریه گرفته که تقریباً همه آن‌ها در ساختمان شیشه ایی واقع در جام جم جا می‌شوند.
جلوه ایی رسانه ایی که شبکه‌هایی چون بی بی سی فارسی و من وتو و صدای آمریکا هیچ گاه شأن رسانه ایی خودشان را با چنین تبلیغاتی پایین نمی‌آورند.
حواشی این کرم حلزون زمانی بیشتر شد که بازرسان اداره کل نظارت بر مواد آرایشی وزارت بهداشت پس از بازرسی انبار و خط تولید کارخانه عنوان کردند کرم فوق تقلبی است و هیچ‌گونه سندی مبنی بر وجود مواد اولیه «عصاره حلزون» و همچنین ماده «الانتویین» در آنجا وجود ندارد.
حتی با تحقیق و بررسی از اداره بهداشتی-آرایشی دانشگاهی که مجوز صادر کرده معلوم شد اصلاً چنین فرمول حلزونی وجود ندارد تا به این ترتیب با غفلت سازمانی دیگر چون صدا و سیما راه برای تقلب و فروشی بیش از ۱۰۰ میلیارد تومان در سال برای چند متقلب نوکیسه هموار باشد.
جدای از این آگهی پذیری تأسف برانگیز رسانه ملی از چند شبکه ماهواره ایی سخیف چند شبه دیر درباره پخش این آگهی وجود دارد که نگران کننده است و گویای سوء مدیریت و وجود انگیزه ایی در سازمان است که به دنبال تداوم این تبلیغات بوده.
پس از بازرسی و مشخص شدن تقلبی بودن این محصول، معاون امور غذایی، آرایشی و بهداشتی سازمان غذا و دارو اظهار کرده بود که تبلیغات این محصول در صدا و سیما در مورد اثرات کرم حلزون کاذب و نادرست است و ادعاهایی که در این تبلیغات می‌شود، اثبات نشده است.
از طرف سازمان غذا و دارو نیز نامه‌ای به سازمان صدا و سیما زده‌ایم که تبلیغات این محصول فعلاً متوقف شود.
اما در حالی که حتی رسانه‌ها خبر از تقلبی بودن این کرم و ممنوعیت پخش تبلیغات کرم حلزون از صدا و سیما داده‌اند؛ تا ساعت‌ها همچنان تبلیغات آن در رسانه ملی ادامه داشت.
به غیر از این گاف گویا شرکت تولید کننده سر سازمان را هم کلاه گذاشته است و به راحتی توانسته از سازمان صدا و سیمایی سوء استفاده کند که داعیه جهانی بودن دارد.
ماجرا از این قرار است که تعرفه پخش آگهی در صدا و سیما برای محصولات ساخت ایران خیلی ارزان‌تر از محصولات وارداتی تعیین شده است و در کمال تعجب در حالی که شرکت تولید کننده این کرم فقط پروانه ساخت کرم حلزون را در دست داشته و بقیه محصولاتش، وارداتی است، از تعرفه در نظر گرفته شده برای محصولات داخلی بهره برده است.
موضوعی عجیب که با آرم «ساخت ایران» در بالای تبلیغات تلویزیونی محصولات این شرکت، خودنمایی می‌کرد؛ اما کشفیات اخیر بر صحت آن خط بطلان کشید.
سئوال برانگیز است در سازمان صدا و سیما به محصولی که فقط به صورت تلفنی فروش دارد هیچ شک و گمانی نمی‌رود و حتی یک استعلام تلفنی صورت نمی‌گیرد تا از پخش آن در زنجیره پخش غذا و دارو اطلاعی کسب شود.
نارضایتی مردم از نتیجه کرم‌های حلزونی در حالی است که بسیار از این مصرف کنندگان به دلیل اطمینان به صحت و سقم آگهیهایی که به آنتن رسانه ملی می‌رود؛ اقدام به خرید این محصولات کرده‌اند و شاید اگر این تبلیغات سال‌های سال هم به آنتن شبکه های ماهواره ای می‌رفت هرگز اقلام را خریداری نمی‌کردند.
اما به رغم تصورشان، کرم‌های حلزونی نتوانستند از پس ادعاهایشان بربیایند و با این همه هر لحظه و هر ساعت بر آنتن تلویزیون نشسته‌اند.
نویسنده : علی بوالحسنی
رویکرد/ظهور۱۲
تبادل لینک هوشمند